قسم به روز سخت انتقام

یک روز فهمیدم که دیگر هیچ وقت آدم سابق نمی‌شوم... یک روزی میانه همه‌گیری کرونا که قرنطینه بود... بعد از تحمل غم سنگین نداشتن سردار شهید... بعد از اینکه دیدم به جای دغدغه‌های خودم، دارم سر سفره غذا غم کسانی را می‌خورم که در روزهای کرونا کار نداشتند، دغدغه نان داشتند... وقتی که فهمیدم انگار مادر تمام بچه‌های روی زمینم...بچه‌های یک ماهه تا 50 ساله!... زندگی بعد از این مرحله دیگر هیچ‌وقت روی خوشی برای آدم ندارد...

و غزه...غزه...روزگار سیاهی در انتظار ظالمان عالم ست... چون هزاران مادر مثل من، هر روز اشک‌ریزان تجدید عهد می‌کنند... و هر روز بیشتر از دیروز خودشان و فرزندانشان را برای روز انتقام سخت، آماده می‌کنند... آه مادران عجیب عالم‌سوز ست...وقتی غم از حد بگذرد و به خداپناهنده شویم...قسم به چنین روزی...که دیر نیست...

 

حاشیه:

هیچ‌وقت آدم سابق نمی‌شوم...